....και να πάλι η καινούργια έκπληξη,ακούει στο όνομα χρωματιστός γραφίτης...ένα ατελείωτο ταξίδι είναι η τέχνη ,έχει αρχή μα δεν έχει τέλος ....το τέλος το δίνει ο καλλιτέχνης όταν εκείνος επιθυμήσει ..όταν εκείνος νιώσει ότι δεν έχει να πάρει και να δώσει τίποτε άλλο ...η μπαλαρίνα κρέμασε τις πουέντ της, γιατί δεν είχε και δεν μπορούσε να δώσει τίποτε παραπάνω ...πάλιωσαν και μαρτυρούν τις χαρές ,τις λύπες ,τις επιτυχίες και τις αποτυχίες της μακρινής διαδρομής τους...ήρθε η ώρα λοιπόν να κρεμαστούν εκεί ,για να θυμίζουν ,έτσι απλά να θυμίζουν στον καλλιτέχνη.....όμως πάντα υπάρχει η δυνατότητα μιας νέας ,διαφορετικής αρχής αρκεί να το θέλουμε ...κάπως έτσι τις είδα αυτές τις πουέντ.
